Auteur: Anne

Vanmorgen om 8:50 uur van ons plekje op camping Yelloh!Village in Saint Emilion vertrokken, maar wel eerst een paar goede flessen wijn gekocht. Van 2009 kon ik me nog herinneren dat de weg tussen camping en snelweg eindeloos duurde, nu deden we er een 40 minuten over. Daarna naar Le-Mans gereden, plan is om westelijk ruim om Parijs te rijden. Een gebied waar we niet eerder zijn geweest. Onderweg loopt de buitentemperatuur van 18 naar 35 graden op. Volgens een toeristische gidsje van 2014 is hier veel kunst en historie te zien maar dat komt een andere keer nu alleen overnachten op de Camping Municipal/Camping Le Pont Romain..

Bijtijds opgestaan, toilet maken en ontbijten. De laatste spullen inpakken en de caravan aan de auto gekoppeld. Om 9 uur al door Saint-Jean-Pied-de-Port op de goede weg richting Ortez, vandaar via Langon naar Saint-Emilion. Door over N en D wegen te rijden zien je meer van het gebied maar kost veel tijd. Helemaal als je kilometers achter “Convoi exceptionnel” moet rijden. Even ten noorden van Saint-Emilion de camping Yelloh Village opgezocht waar we in 2009 hebben gestaan. Niet veel veranderd sanitair, receptie en restaurant gerenoveerd. Internet onbehoorlijk duur. ’s-Middags een uurtje door het stadje gelopen en ijsje gegeten. Op de camping eerst even bijkomen van de drukkende warmte met biertje, koffie en dutje.

 

’s-Middags naar het stadje gegaan. Alles weer open en mensen op straat. Afgesproken apart te gaan om eigen ding te doen na een uur treffen we elkaar bij de ijskraam.

Ik de klim naar de ‘citadel’ en Annelies winkelen. Tegen de afgesproken tijd treffen we elkaar bij de winkel met spullen voor de wandelaars.

Vandaag om 9:30 uur uit Pamplona vertrokken voor een tocht van 190 km. Via een mooie regionale weg door de Pyreneeën rijden we naar Saint-Jean-Pied-de-Port. Beide plaatsen zijn belangrijk in de route voor pelgrims naar Santiago-de-Compostella. Een schitterende tocht met een historisch eindpunt. Onderweg in Roncesvalles staat een klooster-kerk-hotel en restaurant en een paar huizen even gestopt om het te bekijken. Het klooster is te bezoeken en we mogen naar binnen zonder gids.

Het weer is goed overdag warm, ’s-avonds en ’s-nachts koel terwijl we maar op 165m hoogte zitten. Het is leuk om door zo’n historisch stadje te lopen.

Gezellige drukte van toeristen en ”pelerins”(wandelaars) met rugzak en de camino schelp of vlaggetje op de rug. Vaak ook met een wandelstok. Verder zie je veel onderkomens aangeboden speciaal voor de pelerins.

Begin van de middag aangekomen op Europ’ Camping en caravan en schotel opgesteld. Daarna naar het centrum gegaan.
190km

Op internet routes naar vrije parkeerplaatsen en super-mercator op gezocht. Toch weer anders gereden voor een parkeerplaats maar dat pakt dit keer erg goed uit. Vlak bij het stadscentrum en een bruggetje zonder leuning over de rivier. Het volgende pluspunt een lift die ons naar de bovenstad brengt. Een soort boulevard met uitzicht, parkjes en speelplaats voor kinderen.

Vandaar naar de arena voor stierengevechten.  Tijdens de encierros worden de stieren door de smalle straatje van het centrum gedreven gestuurd door zware hekken waarvan er enkele nog staan.

Een mooi bewaard gebleven citadel bekeken en door een park met Venetiaansrestaurant gelopen. Het park is grotendeels afgezet met (evenementen-)hekken en het restaurant is niet open.
Terug naar het centrum lopen we op de pelgrimsroute met allerlei souvenirs winkeltjes.    Een Tourist Office die ik niet eerder heb gezien.

Uiteraard zijn er kerken maar daarvoor een beetje moe geworden.

Vroeg opgestaan en de restanten opgeruimd. Ontbijttafel stond klaar de bakker zou om 8 uur komen. Communicatie fout, verkeerd begrepen(??) de bakker komt om half 10. Jammer dan geen brood. Caravan achter de auto en wij op pad. Onderweg na 1 uur en 1 kwartier rijden komen we bij het plaatsje Ferreruela de Huerva, Aragón bij een zeldzaam subliem naast de afrit van de A23 ingericht parkeerterrein met benzine station Repsol en restaurant daar even gestopt.  Annelies heeft bladerdeeg-rolls met vulling en Berliners gekocht in het restaurant als aanvulling op het karige ontbijt. Het wordt goed bezocht door Spanjaarden voor een ontbijt.
Reisplan aangepast, Zaragoza doen we niet aan. Rijden door naar Pamplona  camping Ezcaba en blijven daar twee dagen staan.  340km

’s-Morgens ben ik alleen foto’s gaan maken het in stadje. ’s-Middags zijn we op zoek gegaan naar rotstekeningen.
Tussen grote rode rotsblokken door aangekomen bij het mirador met een magnifiek uitzicht op de kloof en de rotsen aan de overkant. Vandaar met een trap 150 m omlaag naar het rivierstroompje met daarlangs wandelroutes. Een bordje gaf de richting aan waar we moesten zoeken maar helaas niet gevonden. Zelf een groep van vier Spaanse mannen uitgerust met goede camera’s hebben het niet gevonden.
Op de terugweg is de muur om het stadje te zien hoe groot het is. Even het dorp-supertjes ingegaan voor eieren, ja niet te vinden! Toen maar konijn take-a-way van het campingrestaurant,  eigen salade en gebakken aardappelen met ui gegeten. ’s-Avonds opgeruimd voor vertrek vroeg in de ochtend.

Heerlijk geslapen omdat de nacht koud was 10 ⁰C. De camping ligt op 1160 m hoogte en dan worden de nachten heel koud. Aan het einde van de ochtend in de auto gestapt naar de waterval. Volgens de mevrouw van Tourist Office kregen we eerst een poort “El Rollo” daarna de watervallen. Voorbij het dorp Calomarde een canon. Oké we rijden en zien onbegrijpelijke borden langs de weg zo komen we in het dorp uit. Tsja dan hebben we de watervallen gemist. Even doorrijden een paar aanwijzingen naar een wandelpad en ja misschien is dit naar de canon. Dat kan je een stuk met de auto rijden maar wel een met grote bodemafstand en als kan een 4-wheel-drive. Zover als verantwoord het pad opgereden en toen geparkeerd. Daarna lopen en dat was maar goed ook we zagen de schaduwen over de rotswanden gaan van de gieren. Prachtig en ze vlogen laag. Toen zagen we plaatsen waar ze neerstreken: de nesten. Meerdere jongen jengelen op het randje om voer. Ook zagen we dat een gesloopte kip o.i.d. werd aangevoerd. Oké verder de canon in gelopen komen we campinggasten tegen wonend in Edam (hoe is het mogelijk) een poosje staan praten afscheid genomen en verder de canon in. Daar kwam geen eind aan en ook niks bijzonders dus terug. Bij de auto aangekomen was de nood hoog. In het “centrum” een barretje in gedoken. Ook om wat te drinken. Opgelucht konden we verder. De watervallen konden niet ver zijn. De borden langs de weg met meer aandacht bekeken en daarbij gestopt. Succes watervallen! Een stukje verder een andere bezienswaardigheid. Volgens Annelies zoutpannen en zoutwinning. Met meer lef het pad op gereden diepe voren slim genomen en kuilen omzeilt. En toen werd het te bar en dus lopen. Ik ben alleen stevig doorgelopen en ja hoor in de middle-off-nowhere een heuse inrichting om steenzout uit de heuvels te winnen. Met bewijs teruggelopen richting auto. Coureur Annelies rijdt terug naar de weg. Af en toe hangt een achterwiel in de lucht of worden de voorwielen met tracking control aangedreven. Toch wel moe van deze onderneming heeft Annelies met haar beste Spaans en charme een tafel voor acht uur in het campingrestaurant gereserveerd. Heel aangenaam buiten tournedos en lamsvlees gegeten. Toetje alleen slagroom (niet te zoet) met stukjes en halve aardbeien. Bij de caravan eigen koffie gedronken.

Al heeft de camping een kasteel als toiletgebouw dan wil het zeker nog niet een aangenaam te zijn. Heel veel vrije plaatsen zwembad leeg en internet dat niet werkt. Bah. Wegwezen! Op naar Albarracín omgeving Teruel. Eerst een paar uur richting Teruel / Valencia gereden over een autoweg N-402. Daarna een zijweg A-2703 in dat scheelde 90 km. Het eerste stuk maakte niet de indruk dat het een simpel (in elk opzicht) ritje zou worden. Langs deze weg bij een onbewoond dorp El Cañigral (40º11’54″N1º27’10″W)gestopt en foto’s gemaakt. De kerk leek soms wel worden bezocht.   Later werd de weg A-1703 en A-1512 beter en een schitterende natuuromgeving een genot om doorheen te rijden. De aankomst was ook een verademing een klein stadje tegen de rotsen gebouw en op korte afstand de Camping Ciudad de Albarracin met prima plaatsen voor campers en auto met caravan. En tot zeer grote verrassing een toiletgebouw zo mooi dat niet we niet eerder gezien hebben. De ontvangst op de receptie was aller hartelijkst ondanks dat er alleen Spaans gesproken werd.

Vanmorgen een plekje met zon opgezocht en daar ontbeten. Een camping waar je een goede douche moet zoeken! Goed voor een overnachting prima omgeving veel ruimte qua sanitaire uitrusting een onvoldoende. Ik hoop dat het aanwezige ACSI-inspectieteam ook tot die conclusie komt.

Op weg naar Cuenca Annelies navigeert. Een rustige weg A-4 naar Madrid, A-43 richting Valencia en N322 naar Cuenca. In Cuenca geen aanwijzingen naar de camping. Komen op een doodlopende weg op een parkeerplaats voor bussen met een Tourist Office kiosk terecht. Onbezet, het was na twee uur maar wel zichtbare stads en omgevingskaarten. Dat samen met de GPS helpt. Terug naar het centrum en de goede richting op, nog steeds geen campingborden. Zeven km verderop was de camping.

Camping Caravaning Cuenca. Het weer was mooi, temperatuur 27 ⁰C. Tijd voor een biertje!
304km