Categorie: Dagboek

Rustig opgestaan bij een temp van 18 ⁰C en opgeruimd. Via Whatsapp eerst Sanne daarna Brechtje gesproken en gedag gezegd omdat we naar een camping in het natuurgebied bij Ardales gaan zonder internet. Een afstand van ongeveer 55 km. Maar eerst even Ardales bekijken. Dat is een stadje tegen de heuvel gebouwd en helemaal wit behalve de daken. Bij 34 ⁰C vertrokken naar de Parque Ardales: Camping. Daar was het iets koeler met een windje. Dit is echt een “stoere-camping” heel geschikt voor tentjes en buitensporters en dan komen wij (en nog een handvol campers) op kleine pitches met natuurstenen randen en veel bomen met een caravan aanzetten. Het kan, echt waar we staan alsof we stevig aan de wind varen. Een prachtig meer met zacht water heerlijk om in te zwemmen en afkoelen dat was wel nodig.  

Vandaag grote schoonmaak gehouden en gewassen. Daarna opstap gegaan richting El Chorro. Bij de ingang van een zijweg een mededelingen bord over de wegwerkzaamheden. Niet voldoende aandacht aan besteed. Halverwege stuiten we op een rij wachtende auto’s. Na ruim vijf minuten komt er beweging in de rij. DE verkeersregelaars deden niets meer en plotseling kwamen twee auto (tegenliggers) om de hoek zeilen. Daarna konden we echt doorrijden. Wat bleek op het bord stond dat tot 12 uur doorgaand verkeer niet mogelijk was. We hebben geluk gehad. Over de dam in El Chorro aangekomen. Daar werden we opgevangen en naar een parkeerplaats gedirigeerd. Te voet verder naar Caminito del Rey een hangbrug over een smalle kloof waar de Rio Quadalhorce door stroomt. Annelies had het op de vorige camping via internet gevonden. Maar … we hadden kaartjes via internet moeten bestellen om op de hangbrug te mogen. Nou dan maar lopen zo ver als mogelijk. Dat was tot de rotswand waartegen een looppad is gemaakt naar de kloof: een kaartjescontrole! Niet getreurd we wisten het al toen we gingen lopen. Mooie uitzichten vastgelegd ook delen van het toeristische spoorlijntje. Het was ondertussen weer flink warm, een ijsje hadden we wel verdiend. Nu op weg naar Restaurante El Mirador daar heb je vanaf het terras een mooi uitzicht over de meren Embalse del Conde de Guadalhorce (waar de camping aan ligt), Embalse del Guadalteba en Embalse del Guadalhorse. Een fantastisch uitzicht. Lekkere van een kleine schotel en verfrissende drankjes genoten. Terug naar de camping daar aardbeien met slagroom (uit voorraad) gegeten. Later weer wezen zwemmen in het meer dat kouder was dan gisteren maar frist wel op. Later de ellende van een lekkende verpakking van de watermeloen opgeruimd (tweede grote schoonmaak deze dag).

Nog even Ardales (dorp) aandoen. Voor de auto was de man even weggedut met een glas bier in de hand. Na een rustige ochtend en onze buren uitgezwaaid. Zijn we op stap gegaan naar Fuente de Piedra een zoutwatermeer waar flamingo’s broeden. Bij aankomst op de randweg om het meer rechts naar een mirador (uitzichtpunt). Uit de auto was het te fris Annelies had haar vest aan, ik heb mijn fleece aangedaan en eigenlijk niet meer uitgedaan. Niets kunnen ontdekken. Dan naar links het volgende uitzichtpunt niets gezien, het weer is donker en fris. Verder gereden naar het bezoekerscentrum alleen het is verlaten tot 17 uur,  ja hoor daar gaan we niet op wachten. Een wandelpad opgelopen om dichter bij het meer te komen. Weer niets te zien, ondertussen begint de lucht breken. Terug naar het tweede punt, het meer lag nu in het licht. Weer speuren en ja helemaal aan de overkant zagen we een kolonie vogels groot genoeg om flamingo’s te kunnen zijn. Missie geslaagd???? Op de terugweg een “max Dia” (supermarkt) aangedaan in Campillos. We waren de enige en toen de boodschappen op de band lagen kwam de caissière niet opdagen, Annelies wilde alles laten liggen en vertrekken maar na 5 minuten kwam ze toch met veel excuses. In Ardales getankt en de auto gewassen, de voorkant van de caravan vanochtend gedaan dus morgen weer schoon op stap. In het centrum flappentap gemolken de rest was nog dicht. Annelies afgezet afgezet bij de camping ik ben verder gereden om een uitzicht over de meren te vinden. Hier en daar wel uitzicht maar ook een tweede restaurant en ….. de stuwdam. Gebouwd in klassieke stijl op het hekwerk veel koninklijke schildjes. Op de camping kwam Pedro de campingbeheerder een praatje maken. Van Nederland kende hij de tulpen. Zelf tulpen in Spanje planten was geen groot succes. Verteld hoe je wel succes kan krijgen werd in dank aanvaard. Morgen wil hij ons uitzwaaien, we zien wel.

Op weg naar Granada. Slechts 148 km te rijden. Een zijweg A-402 van 26km naar Alhama de Granada ingeslagen. Alleen de weg werd gereconstrueerd en dan met caravan er overheen. We hebben ieder een keer gereden. Bij Alhama op een “industrieterreintje” de caravan geparkeerd. Met de auto de steile weg naar het centrum afgelegd het was nogal erg warm. Nadat we het oude centrum en kloof hebben bekeken even flink wat fris gedronken. Onderweg het stadje Alhama de Granada bezocht. Gebouwd op de rand van een diepe kloof. In kloof zijn nog resten van historische bewoning te bekijken.

In Moraleda de Zafayona gestopt om een 32GB usb-stick te koken voor opslag van de reeds gemaakte foto’s. De rondweg om Granada en de afslag naar La Zumbia is goed te rijden. Medio de middag op Camping Reina Isabel aangekomen, een goede plaats gekregen. De caravan en attributen opgesteld, daarna rust en drinken. Langzaam aan begint de camping vol te stromen aan beide zijde en overkant komen  landgenoten staan.
199km

Met de bus naar het centrum van Granada (15 min.). Zwervend over straten en door steegjes onderweg een stadsplan opgehaald bij een tourist Office punt in een groot warenhuis en dan naar de kathedraal. Moesten € 4 p.p. betalen en mogen geeneens foto’s maken. Daarna de berg(= heuvel) op lopen naar Alhambra.

Een uurtje de vrij toegankelijke tuinen en gebouwen bezichtigd. Op het busje gestapt naar het centrum, de voetjes voelden het wel. Het begin/eindpunt was nu ook bekend, handig voor de volgende keer.

Met de auto naar de Serra Nevada, niet naar de top want een wintersportdorp metj eeuwige sneeuw hebben we vaak genoeg gezien. Bij het dorp Güejar Sierra uitgekomen met hele bijzonder steegjes met arabische/grot woninkjes.

Daarna naar de tuin “Carmen de los Mártires” deze ligt naast het Alhabra maar wel om de hoek zodat het makkelijk voorbij gelopen wordt. Door de auto vóór de parkeerterreinen van het Alhambra te parkeren kunnen we door een park recht op de hoofdingang af lopen. Vanuit de hoogte een hoop geroezemoes van de mensen die in de rij voor het loketten staan te wachten. Gelijk de bestelde tickets voor de volgende dag opgehaald (kwartiertje in de rij).
44km.

Om 8:45 uur op de bus gestapt naar Granada. Het grote warenhuis ging pas om 10 uur open dan ergens anders voor koffie. Een sof getroffen hadden last van de maandagochtend. Het busje was dichtbij en stond gereed. Een schokkerige rit met af en toe oponthoud naar de ingang van Alhambra. Twee grote klassen van groep 3 kinderen moesten naar de WC, ik ook. wij krijgen de gelegenheid om voor te gaan langs de tegen de muur gedirigeerde en druk kwebbelende Spaanse kinderen. Slimme juffen regelden met straffe hand dat elk kind naar de WC gaat en voor andere bezoekers ruimte blijft. Pff opgelucht gingen naar General Life (=zijn tuinen met onderkomens). Na ruim anderhalf uur op weg naar de Nazarid paleizen want je moet op de gereserveerde tijd naar binnen anders is het pech. In de rij wachten met een goed kopje koffie uit een automaat maar in de toch wel warme zon.

De architectuur is heel bijzonder samen met de kennis over de verschillende verblijven met bestemming geeft enigszins een idee hoe het daar toeging. Ook dit deel duurde anderhalf uur. Het was buiten 20 ⁰C en af en toe lichte regen en dan alleen in een polo. Terug naar het centrum nog enkele winkels bekeken. Met gebak naar bus en camping. Eigen koffie met lekkers en benen omhoog bijkomen.

Vanmorgen wakker geworden en radio aan op het scherm 7:03 uur maar het nieuws zei 8:10 uur. Huh ….. kijken op mobiel en jawel hoor over achten. Meteen in actie gekomen. Twee uur later reden we de camping af. Op weg naar Ubeda voor een bezoek aan de mooiste Parador van Spanje.

Door de stad gezworven (we hadden geen stadsplan) met GPS.  Standbeeld van  met gaten .. bekeken. Hierna de reis vervolgd naar Santa Elena aan de A-4 plus minus 4 uur op de Camping Despeñaperros aangekomen bij een temperatuur van 25 ⁰C en zon.
206km

Vanmorgen een plekje met zon opgezocht en daar ontbeten. Een camping waar je een goede douche moet zoeken! Goed voor een overnachting prima omgeving veel ruimte qua sanitaire uitrusting een onvoldoende. Ik hoop dat het aanwezige ACSI-inspectieteam ook tot die conclusie komt.

Op weg naar Cuenca Annelies navigeert. Een rustige weg A-4 naar Madrid, A-43 richting Valencia en N322 naar Cuenca. In Cuenca geen aanwijzingen naar de camping. Komen op een doodlopende weg op een parkeerplaats voor bussen met een Tourist Office kiosk terecht. Onbezet, het was na twee uur maar wel zichtbare stads en omgevingskaarten. Dat samen met de GPS helpt. Terug naar het centrum en de goede richting op, nog steeds geen campingborden. Zeven km verderop was de camping.

Camping Caravaning Cuenca. Het weer was mooi, temperatuur 27 ⁰C. Tijd voor een biertje!
304km

Al heeft de camping een kasteel als toiletgebouw dan wil het zeker nog niet een aangenaam te zijn. Heel veel vrije plaatsen zwembad leeg en internet dat niet werkt. Bah. Wegwezen! Op naar Albarracín omgeving Teruel. Eerst een paar uur richting Teruel / Valencia gereden over een autoweg N-402. Daarna een zijweg A-2703 in dat scheelde 90 km. Het eerste stuk maakte niet de indruk dat het een simpel (in elk opzicht) ritje zou worden. Langs deze weg bij een onbewoond dorp El Cañigral (40º11’54″N1º27’10″W)gestopt en foto’s gemaakt. De kerk leek soms wel worden bezocht.   Later werd de weg A-1703 en A-1512 beter en een schitterende natuuromgeving een genot om doorheen te rijden. De aankomst was ook een verademing een klein stadje tegen de rotsen gebouw en op korte afstand de Camping Ciudad de Albarracin met prima plaatsen voor campers en auto met caravan. En tot zeer grote verrassing een toiletgebouw zo mooi dat niet we niet eerder gezien hebben. De ontvangst op de receptie was aller hartelijkst ondanks dat er alleen Spaans gesproken werd.